24 اسفند زادروز رضاشاه بزرگ را به خاندان پهلوی، بویژه شاهزاده رضا پهلوی و هم میهنان گرامی شادباش گفته و امیدواریم به رهبری شاهزاده رضا پهلوی و با تلاش و نیروی همبسته مردم ایران در براندازی رژیم اهریمنی جمهوری اسلامی، شکوه دوران پهلوی ها، به ایران بازگردد.

با رخداد جنگ جهانی اول نیروهای نظامی روس وانگلیس، بدون توجه به اعلام بی‌طرفی دولت ایران، از جنوب وشمال وارد ایران شده ولگام امور را بدست گرفتند. آنها در سالهای1917- 1919با خرید آذوقه مردم، مایه قحطی بزرگی شدند ومیلیون ها م ایرانی را به کام مرگ فروبردند. رضاشاه بزرگ در سال ۱۳۰۴ به حکومت قاجارها در ایرانی ویران، تاراج شده، با مردمی گرسنه، بیمار و واپس مانده با بیسوادی 99 درصدی پایان داد.

رضاشاه بزرگ ومشاوران روشنفکروایران گرای آن زمان، نخست به برنامه های سیر کردن مردم گرسنه وفقیرایران ودرمان بیماریهای آنان پرداختند. سپس با بازسازی ارتشی نوین، ژاندارمری، پلیس به برچیدن خوان خانها، گردن کشان خودکامه و ایجاد امنیت در کشور روی آوردند. اجباری کردن گزینش نام و نام خانوادگی برای صدورشناسنامه وبنیان گذاری سازمان ثبت اسناد و املاک، افزون بر رسمی کردن املاک و اراضی مردم، دست روحانيون و محاکم شرع را از اوقاف و املاک مردم کوتاه شد. راه اندازی آموزشگاه ها، بنیانگذاری دانشگاه ها، راه آهن، جاده های بین شهرها, دامداری، کشاورزی، بهداشت و درمان، ایجاد کارخانه های صنایع سبک و سنگین، بیشمارند آنچه که رضاشاه بزرگ برای ایرانیان ایجاد کرد. آرامش، استوار کردن امنیت، استقلال اقتصادی و سیاسی، ایران را در کنارکشورهای آزاد جهان جای داد.

این یاد کرد بخشی از پر ارزشترین کارها در دوران پادشاهی رضا شاه بزرگ است. گرچه با تاسيس دبستانها، دبیرستانها، هنرستانها, آموزشگاها و دانشگاها و بسی کارخانه های تولیدی، بکاربردن و پاسیاری وگسترش زبان فارسی، جمع آوری و نگهداری آثار ملی و تاریخی، بزرگداشت وارج نهادن بر بزرگان، موجب سربلندی و آگاهی از توانائی ایرانیان در اندیشمندی و کار برد آن است.

رضاشاه بزرگ هوشمندانه با دور اندیشی و بدرستی، در زمان، دست اندازیهای روس و انگلیس به سیاست های دولت و شوراندن سران اقوام به کشمکش، تشکل احزاب وسازمان های سياسی را ابزاری برای نارواگری بیگانگان و افزون شدن برخوردها و تشنج های سیاسی و اجتماعی میدید و بازدارنده آزادی احزاب سیاسی بود. پس از بازدارندگی از آزادی احزاب سياسی، قانونی در سال۱۳۱۰، از تبليغات و فعالیت کمونيست ها که پنهانی در خدمت منافع دولت شوروی کار میکردند جلوگيری نمود و گروهی از کمونيست ها معروف به ۵۳ نفر محاکمه وزندانی شدند. این در زمانی بوقوع پیوست که در کشور همسايه ایران (شوروی
سوسياليستی) بدستور استالين ده ها هزاراندیشمندان و روشنفکران دستگير، محاکمه، زندانی، تبعيد و تيرباران میشدند. آن چيزی که عموم چپگرا های ايران، هرگز ازآن ياد نميکنند.

دکتر بهرام آبار، 14 مارس 2025