نوروز بزرگترین جشن ملی ما ایرانیان یادبودی از روزگاران بسیارکهن، هرسال آئین های شادی بخش آنرا گرامی میداریم و همواره کوشیده ایم آئین مهر و دوستی را با شادی نوروزی درهم آمیزیم.
فردوسی بزرگ در شاهنامه سرچشمه‌های تاریخی وپیدایش نوروز را به جمشید از پادشاهان پیشدادی پیوند داده و درجای جای شاهنامه سی‌وسه بار از نوروز نیایش کرده است.
پدیدآیی این جشن بزرگ درکنارپادشاهی جمشید و کارهای نیک او درشاهنامه چنین آمده:
همه کردنی‌ها چو آمد بجای ز جای مهی برتر آورد پای
به فرکیانی یکی تخت ساخت چه مایه بدو گوهر اندرنِشاخت
که چون خواستی دیو برداشتی زهامون به گردون برافراشتی
چو خورشید تابان میان هوا نشسته براو شاه فرمان‌روا
جهان انجمن شد برِ تخت او شگفتی فرو ماند از بخت او
به جمشید برگوهرافشاندند مر آن روز را روز نو خواندند
سر سال نو هرمز فرودین برآسوده از رنج روی زمین
بزرگان به شاهی بیاراستند می و رود و رامشگران خواستند
چنین جشن فرخ از آن روزگار به ما ماند از آن خسروان یادگار
در اوستا و داستان جمشید اینچنین آمده كه ستاره‌ای دنباله‌دار در آسمان نمایان میشود، تاریکی، شوری آب، موجود زیانکار(خرفستر) درزمین، كرم در گیاه، مرگ و گرسنگی در حیوان و تنگدستی و بیماری بر مردم آشكار میشود. سرمای سخت، برف سنگین سرزمین ایران را فرامی‌گیرد. این سرما 3 سال به درازا می‌انجامد و بسیاری موجودات را می‌کشد.
دربخش دیگری ازاوستا “اهورامزدا” ازجمشید می‌خواهد كه برای پیشگیری از نابودی موجودات یك بارو بسازد و درآن از هر موجودی، یك جفت جای دهد تا پایان سرما سرآید. پس از سه سال، ستاره دنباله دار كه چنین رنجی را برزمین و مردم وارد ساخته از زمین دور میشود و روشنی و گرما دوباره، زمین را فرا می‌گیرد. مردمی كه در پناهگاه باروی جمشید بودند از آن خارج می‌شوند و به خشنودی رهایی از رنجی كه بر زمین و موجودات وارد آمده، جشن میگیرند و شادمانی می‌كنند. این رهایی با آغاز بهار همزمان بوده، به این شوند مردم این روز را نوروز مینامند و جشن میگیرند.
بهر روی کهن جشن زیبای نوروزی از دیرباز درسرزمین ایران، با رنگ و روی ویژه اش، شناسه ایرانیان بوده و نماد پیوند مردمان وا قوام ایرانی شده است. جشن زیبای نوروز کهن‌ترین بازمانده نیاکان باستان ما و یادبود فرهنگ ایرانیان است. پیوند ژرف ما با جشن زیبای نوروز و آیین‌های آن، چرائی پایدارماندن جشن نوروز میباشد. با آمدن روشنائی، شکوفائی گل و گیاه درپایان زمستان، جشن بزرگ نوروز دریکم فروردین نوید بهار و آغاز سال نو را میدهد.
بزرگداشت نوروزبا تزئین سفره هفت‌سین، گردهم آئی های خانوادگی، روشنائی، شادی، مهروزی، زایش و پیروزی، گرامیداشت جشن نوروز است که در جهان شناخته شده است.
ایران ما، این سرزمین شگفت‌انگیز، مهد مردمانی شجاع ، هوشمند و پرمهر است که هزاران سال باهم در آرامش و دوستی زیستند، به فرهنگ سازی پرداختند و آنرا به آگاهی جهانیان رسانیدند.
ایران ما با پیشینه ای چند هزار ساله یکی ازکشورهای انگشت شمارجهان است. بدبختانه امروز پر چالش‌ترین کشور جهان گشته که سال‌های سیاه وسراسرناکامی را در رژیمی اهریمنی و ایران ستیز بنام ولایت فقیه اسلامی میگذراند. رژیمی که با فریبکاری و نیرنگ بر ایرانیان چیره شده، شدیا برای ویرانی ایران و فرهنگ ایرانی، بویژه جشن ها و آئین های کهن ما تلاش میکند. خوشبختانه تاکنون ناکام بوده و میبیند ایرانیان با پشتکار، آئین ها را بویژه نوروز را بسیار پررنگتر از همیشه جشن میگیرند و به آئین هایشان پایبندند.
هم میهنان گرامی اکنون زمان پیوند برای براندازی رژیم اهریمنان از سرزمینمان ایران است. پریشانی و از هم گریزی ما نوشداروی ماندگاری رژیم اهریمنان اسلامیست. بازسازی ایران درآزادی، استقلال و حاکمیت مردمی ورسیدن به رفاه و ارزشی که شایسته ایرانیانه همیشه خواسته ما بوده. نجات ایران تنها با سرنگونی حکومت ناپاک و جنایتکار اسلامی که بموجب همه پرسی ساختگی و نیرنگ های خمينی در فروردين 58 برپا وبا دیکتاتوری آخوندی سربارمردم ایران شده انجامپذیر است. ما میباید با همدلی، هم گامی و همبستگی ملی سرنگونی رژیم اهریمنی وزدودن کلیت و موجودیتش را به سرانجام برسانیم، که فتنه خمینی وهوادارانش برای همیشه پایان یابد.
در پایان حزب سکولار دمکرات ایران پیشاپیش نوروز این جشن ملی-باستانی و آغاز سال نو را به هم میهنانمان درایران ودرهرکجای جهان شادباش گفته، تندرستی، کامیابی و پایداری همیهنانمان را خواستاراست.
پاینده ایران و ایرانیان.
دکتر بهرام آبار 16 مارس 2023 برابر با 25 اسفند ماه 2583