بر مبنای ماده اول اعلامیه جهانی حقوق بشر: ” بدون در نظر گرفتن نژاد، جنسیت، سن یا مذهب تمام افراد بشر آزاد زاده شده و آنها از لحاظ شان، مقام و حقوق با هم برابرند”.
43 سال است که ایران ما توسط ملاهای نادان اشغال شده. ازآنجا که استقلال قوه قضائیه مخدوش شده، آزادی مطبوعات محدودیت شده، زندان، شکنجه، تبعیض و آزارزنان، اقلیت ها و همجنسگرایان، ترانس های دوجنسی، برنامه معمول و روزانه است. علاوه بر این، فعالان حقوق بشر به طور سیستماتیک مورد آزار و اذیت، دستگیری و ارعاب قرار می گیرند. بازداشت های خودسرانه، آزار و اذیت توسط “نیروهای امنیتی” و شکنجه در زندان ها، اعدام، قطع عضو و دیگر موارد نقض حقوق بشر که ازشریعت برگرفته میشود ذ رژیم آخوندی اشعالگر ایران همچنان دستورکار است. ازطرفی جمهوری اسلامی ایران در معرض بحران سیاسی، اجتماعی و اقتصادی در داخل کشور و از سوی دیگر تحریم های خارجی بینالمللی قرارگرفته است. رژیم مضطربانه به ظلم و ستم میافزاید، هر روزبا سرکوب مردم، با ایجاد ترس و ناامیدی درفضای اجتماعی، سعی در منحرف کردن مردم از مشکلات واقعی کشور میباشد. از دیماه سال گذشته، شهروندان ایران اعتصاب ها و اعتراض ها برعلیه رژیم آخوندی راآغازکردند. اول به بهانه خرابی اقتصادی و فقر عمومی در یک کشورغنی و ثروتمند. سپس تظاهرات نظام ستیزو ضد دولتی در سراسر کشوراقزایش یافت. تظاهرکنندگان فریاد زدند: “مرگ برای خامنه ای”، “راه را بازکن”، “این سرزمین به ما تعلق دارد” و “مرگ بر جمهوری اسلامی”. تظاهرات علیه کلیت و موجودیت رژیم اسلامی هدفمند شد. “آزادی، برابری جمهوری ایرانی”. این شعار نشان داد که مشروعیت حکومت دینی، به پایان رسیده بود. پس از چهل و سه سال حکومت تمامیت خواه طالبان شیعه که با شعار آزادی و حمایت از مردم مظلوم ایران به قدرت رسیده اند. جز فقر و فساد و ویرانی ثمر دیگری به مردم مظلوم ایران نرسیده. سپاه پاسداران خامنه ای خائن چهل و سه ساله با سرکوب شهروندان به غارت و چپاول ایران پرداختند. چهل و سه سال سال اعمال حجاب اجباری و ضرب و شتم برای زنان. 43 سال سانسور، دستگیری، بازجویی، شکنجه و قتل مخالفان ومعترضان با مذاهب مختلف. 43 سال شلاق زدن، شوک الکتریکی، سوء استفاده جنسی، اعدام های ساختگی و اعدام های پنهانی و آشکار مردم مظلوم ایران.
دولت های کشورهای اروپایی برخلاف شهروندانشان بخوبی آگاهند که در ایران چه میگذرد. با این وجود ، مماشات و حمایت از ملاها را بخاطرمنافع اقتصادی همچنان ادامه میدهند. وقت آن راسیده که به طور جدی آنرا مورد توجه قرار داده وبه حمایت و دفاع از حقوق بشردر ایران اولویت دهیم. باید مردم کشورهای اروپایی را ازچگونگی نقض شان، مقام وحقوق بشرایرانیان آگاه ئموده در مورد مشکل شهروندان ایران که مصمم به پایان دادن به دیکتاتوری و ستم هستند تاکید کنیم. آنها باید بدانند نسل جوان برای آزادی و دموکراسی سکولار در ایران مخفیانه مبارزه می کنند و خواهان پشتیبانی اند. رژیم آخوندی در ایران دیر یا زود بعلت بی کفایتی و ضعف های مزمن از هم خواهد پاشید. آنگاه ایرانیان کسانی را که به آنها کمک کرده اند فراموش نخواهند کرد.
دکتر بهرام آبار. 16 اکتبر 2021