چند هفته پیش طالبان درافغانستان قدرت سیاسی را بازیافتند، که موجب تعجب جهانیان شدند. باور کردنی نبود که این تهاجم گسترده طالبان بدون مقاومت نیروهای نظامی افغانستان، نمودار انجام برنامه های پنهان وپشت پرده میباشد. اکنون و بتدریج آشکار میشود که دولتهائی ذینفع با قرار مدارهای پنهانی با طالبان برنامه ریزان این ماجرا بودند و هستند ولیکن حقایق را کامل منتشر نمیکنند؟

آمریکا بعلت شدت گرفتن اختلاف بین تیم عبداله عبداله و اشرف غنی و فساد دردولت افغانستان در پی چاره ای بود که ترامپ متوجه سران طالبان شد که مانند خمینی پنهانی اظهار عبودیت به آمریکا میکردند. در ۲۹ فوریه ۲۰۲۰ یک سال و نیم پیش، آمریکا پس از برگزاری ۹ دور مذاکره با سران طالبان، توافقنامه‌ای را با گروه طالبان افغانستان امضا کرد. طالبان موپف شدند در رفتارشان تغیر داده وحکومت افغانستان را بدست بگیرند.

از اینرو طالبان با چراغ سبزآمریکا و حمایت پاکستان در افغانستان بقدرت رسیدند. ازقرار معلوم طالبان خدماتی برای آمریکا ا میباید انجام بدهند. بقرای مثال مخالفت با برنامه کمربندی و جاده ابریشم، کریدور چین پاکستان و موافقتنامه ۲۵ ساله چین و ایران و سرمایه گذاری ۴۰۰ میلیاردی در بخش انرژی ایران که آمریکا با آن مخالف است.

پاکستان نخستین سودمند این فاجعه درافغانستان که مردم با آن مواجهند خواهد بود. سفر رئیس سرویس‌های امنیتی پاکستان در چهارم سپتامبر به کابل روشن نمود، که در واقع دوباره پاکستان به عامل فعال در امور داخلی افغانستان تبدیل شده ودر این زمینه میانجی گری هم میکرده است. دولت پاکستان سعی میکند که دولت‌های خارجی را برای ورود به بازار افغانستان با سیاست پاکستان هماهنگ کند.

ما میبینیم که دولت های قدرتمند چگونه با کشور هانی با دولت های ضعیف، دزد، فاسد و اسلامی چگونه بمنزله توپی در بازیهای سیاسی خاورمیانه استفاده میکنند ومردم میباید هزینه آنرا با جان و مال خودشان بپردازند.

به این دولتها: چین، روسیه، آمریکا و اروپا نباید امید بست و به آنها نباید اعتماد کرد. افغانستان و ایران همدردند و میباید در کنار هم با طالبان شیعه و طالبان سلفی مبارزه کنند و از استثمارگران انتظار یاری نداشته باشند.

با نیان دین مسیح 900 سال در قرون وسطی با مردم اروپا همان کردند که طالبان با ایران و افغانستان میکنند. 300 سال دوران رنسانس برای جدائی دین و مذهب از حکومت زمان برد وسکولاریسم نهادینه شد. ما هم باید  همین کاررابکنیم. امیدوارم سیصدسال طول نکشد، گرچه 43 سال آن گذشته است.

پاینده ایران

دکتر بهرام آبار، 26 سپتامبر 2021