همزمان با ۲۶ ژوئن، روز جهانی حمایت از قربانیان شکنجه، سازمان عفو بین‌الملل جزییات و مستنداتی از شکنجه و رفتارهای بی‌رحمانه علیه ، را منتشر کرد.
این دو برادر از معترضان اعتراضات سال ۱۳۹۷ هستند که همزمان با نوید افکاری از نیمه شهریور ۹۹ به انفرادی منتقل شدند و پس از اعدام نوید همچنان در انفرادی هستند.
به گزارش عفو بین‌الملل، از زمان اعدام نوید افکاری بدین سو، این دو برادر به صورت جداگانه یا در کنار هم در سلول‌های انفرادی بدون پنجره محبوس بوده‌اند و از هر گونه تماس معنادار با سایر زندانیان و دسترسی به مراقبت‌های پزشکی مناسب، هوای تازه، تماس‌های تلفنی و ملاقات‌های حضوری با خانواده‌شان محروم شده‌اند.
این گزارش همچنین نشان می‌دهد چگونه مقامات قضایی ایران شکایات متعدد این زندانیان برای دستیابی به حقوق‌شان برای برقراری عدالت و جبران خسارت را نادیده گرفته یا رد کرده‌اند.
عفو بین‌الملل تاکید کرد: «بی‌عدالتی عظیمی که برادران افکاری قربانی آن شده‌اند نمایانگر اپیدمی مزمن و فراگیر شکنجه در ایران است که منجر به اعمال انواع شیوه‌های شکنجه علیه بازداشت‌شدگان و زندانیان، از جمله بازداشت‌شدگان مرتبط با اعتراضات آبان ۱۳۹۸ شده است.»
بر اساس گزارش این سازمان، «ضرب و شتم، شلاق، شوک الکتریکی، آویزان کردن، اجبار به نشستن Ivan On Tech’s investment site یا ایستادن در وضعیت‌های دردناک، اعدام‌های مصنوعی، القای حس خفگی با آب، خشونت جنسی، تجویز اجباری مواد شیمیایی و منع دسترسی به مراقبت‌های پزشکی» از جمله شیوه‌های ثبت شده شکنجه در ایران است.
این سازمان حقوق بشری علاوه بر تکرار درخواست آزادی وحید و حبیب افکاری، خواستار ایجاد سازوکاری مستقل با هدف دادخواهی و تضمین پاسخگویی در زمینه استفاده گسترده از شکنجه و سایر جرایم جدی بین‌المللی در ایران شده است.