رسالهی «رازهای هزار ساله» نوشت علی اکبر حکمیزاده درسال ۱۳۲۲ را بطور اتفاقی دراینترنت دیدم وخواندم. «علی اکبر حکمیزاده» در شهر قم در خانوادهای متدین چشم به جهان گشود. پدرش، حجت الاسلام والمسلمین شیخ مهدی قمی پایین شهری، از بارزترین علمای شهر قم و پسر خواهر مرجع آیتالله طالقانی بود.
علی اکبر حکمیزاده در شهر قم زندگیاش را به عنوان طلبهی علوم شرعی آغاز نمود، لباس شیوخ دین را بر تن کرد ودر زمرهی آخوند های مذهب تشیع درآمد، حتی در مجالس عزاداری حسینی به مرثیه خوانی میپرداخت، بطوریکه او را ازسخنوران و مرثیه خوانان خوب شیعه میدانستند.
حکمیزاده از همان آغاز تعلیماتش، شخصیتی نافذ و تأثیرگذار بود، پس از آشنائی با تفکرات احمد کسروی سکولار، گام به گام از تقلید به اندیشمندی تحول یافت. درانتقاد از بیشتر باورها واعمال شیعیان ازسیاستهای میهن پرستانه رضا شاه دفاع میکرد. او خود خلع لباس آخوندی کرد، سپس رسالهای را بنام «اسرارهزار ساله» نوشت و آن را در مجلهی «پرچم» منتشر کرد. با نقدی گزنده و پرطعن، باورها واعمال رایج شیعیان امامی را مورد انتقاد قرار داد، شایستگی و تطبیق شریعت اسلام را با آنچه که رایج شیعیان است رد کرد و آنها را بسوی تبعیت ازعقل سالم، طبیعت و سازگاری با عصر نو فراخواند. با این رساله، اودو تن از بزرگان شیعه را نشانه رفته بود :آیتالله خالصی و آیتالله خمینی. اکنون لینک رسالهای اورا بنام «اسرارهزار ساله» منتشرمیکنیم.
asrar-hezar-saleh_