حزب سکولار دمکرات ایران

موضوع سیستم اداره ایران بعد از جمهوری اسلامی، یکی از مهم‌ترین و اساسی‌ترین مسائلی است که در ماه‌های اخیر موردتوجه بخش عمده‌ای از اپوزیسیون و بخش‌هایی از نظام جمهوری اسلامی قرارگرفته است. طرح بحث‌هایی نظیر فدرالیسم- اداره محلی استان‌ها- تقسیم زبانی جغرافیای کشور و… که در ادبیات سیاسی ایرانیان واردشده، حکایت از پروژه‌ای دارد که برای مقابله با ایده‌های دمکراتیک و برقراری دموکراسی در ایران مدیریت می‌شود.

در همین رابطه نشست اخیر گروه‌هایی از احزاب کرد ایرانی با عواملی از جمهوری اسلامی در نروژ، قابل‌تأمل است. اینکه هر گروه و حزبی حق انتخاب ایده و سبکی برای اداره جامعه را دارد و همچنین هر گروه و حزبی بر اساس برنامه‌های سیاسی و مبارزاتی می‌تواند ملاقات سیاسی حتی با دشمن هم داشته باشد، نمی‌تواند تغییر نظام سیاسی و دستیابی به اهداف دمکراتیک و آزادی‌خواهانه را مصادره کرده و ایده‌ها و احزاب دیگر را از گردونه مبارزاتی و اعلان آرمان‌های سیاسی حذف کند؛ تردیدی نیست که مبارزه با جمهوری اسلامی و هرگونه رفتار و منش سیاسی در برابر آن، نشأت گرفته از آزادیخواهی و ملی‌گرایی است که در پرآسیب‌های سیاسی و فرهنگی تفسیر و اجرا می‌شوند. طرفه آنکه بدون پرده‌پوشی و حضور در دادوستدهای سیاسی و دیپلماتیک، رعایت اصول وطن‌پرستانه و آزادی‌خواهانه، پایه‌هایی هستند که تحول اجتماعی- سکولاریسم- رفاه اقتصادی و امنیت شخصی هم‌وطنان و شهروندان ایران را تأمین می‌کنند و هر عمل و اندیشه سیاسی بدون تأمین منافع ملی ایران، از موضوعیت عاری و همسویی با پروژه‌های انحرافی رژیم جمهوری اسلامی را نشان می‌دهد.

همان‌طور که برخورد با جمهوری اسلامی، بدون باور به دمکراسی و ملی‌گرایی جایگاهی در مبارزه مدنی ندارد، کنش‌های سیاسی در عرصه‌های دیپلماتیک و بین‌المللی هم بدون رعایت چارچوب‌های ملی‌گرایانه و حفظ و نگهداری تمامیت سرزمینی ایران نمی‌تواند راهگشای گذار از جمهوری اسلامی و تحقق ایران آزاد و دموکراتیک باشد. درواقع دفع جمهوری اسلامی و آزادی وطن از اشغال اقتدار و ایدئولوژی ضدمردمی‌ و استبداد دینی، نه نیازمند دفاع از جنگ‌طلبی داخلی و خارجی است و نه خواهان تجزیه کشور به دست گروه‌ها و کشورهایی است که سرنگونی رژیم را به اعمال خشونت در جامعه و هجوم خارجی پیوند می‌زنند.

در شرایط فعلی که ایران بیش از گذشته گرفتار رفتارهای غیرانسانی و ضد دمکراتیک رژیم جمهوری اسلامی بوده و نیروهای ضد ملی خارجی درصدد فروپاشی ایران هستند، راه‌اندازی هرگونه حرکت انحرافی و به دور از ایده‌های دمکراتیک و آرمان‌های ملی‌گرایانه، تنها در خدمت ماندگاری جمهوری اسلامی است؛ بنابراین ملاقات‌های سیاسی چه در سطح عوامل جمهوری اسلامی و چه در حدود دیپلماتیک، باید از موضع اقتدار دمکراتیک و تنها در خدمت تحقق آرمان‌ها و اهداف دمکراتیک و ملی‌گرایانه بوده و ذرّه‌ای از پرنسیب‌های آزادی‌خواهانه را قربانی دادوستدهای سیاسی نکند. احزاب و گروه‌های سیاسی ایران، امروز بیش از هرزمانی نیازمند تدبیر سیاسی و شناخت شرایط حساس سیاسی- دیپلماتیک و اقتصادی بوده و آرمان بزرگ و ملی رهایی از فاشیسم مذهبی، سرلوحه هر کنش و اندیشه سیاسی به شمار می‌رود.

مرجع کیهان لندن