پیکر بیجان دو جوان ۲۳ و ۲۵ ساله بلوچ، با آثار ضرب و شتم و شکنجه در بیمارستان چابهار یافته شدند. وزارت اطلاعات گفته “دو جوان چابهاری سکته کردهاند” این در حالی است که این دو جوان سه ساعت پیش از آن توسط ماموران امنیتی اطلاعات چابهار ربوده شده بودند. این دو جوان بلوچ اهل «کاجو» از روستاهای «دشتیاری» و از توابع «چابهار» هستند.
با اعلام هویت این دو جانباخته : » مولا بخش عباس زهی ۲۵ ساله فرزند خدا بخش و نعیم عباس زهی ۲۳ ساله فرزند دادخدا، چند ساعت پس از بازداشت توسط ماموران وزارت اطلاعات چابهار، جسدشان در حالی که آثار شکنجه بر بدن آنها بوده در بیمارستان چابهار یافته شدند.»
این کمپین به نقل از «زبیر عباس زهی» یکی از بستگان نزدیک به این دو جوان نوشته: “نعیم و مولابخش هر دو کارگر بودند و برای کارگری به شیراز رفته بودند. بعد از اینکه روز پنجشنبه ۱۱ تیرماه، از شیراز برگشتند در بازار چابهار جنب پاساژ دوست خواه، توسط ماموران وزارت اطلاعات ربوده شدند و هنوز سه ساعت نگذشته بود که یکی از آشنایان ما از بیمارستان تماس گرفت و گفته که جسد نعیم و مولا بخش را در بیمارستان دیده است.”
این منبع در ادامه گفته: “خانواده وقتی به بیمارستان مراجعه کردند متوجه شدند بر بدن این دو آثار ضرب و شتم هست و وزارت اطلاعات آنها را به بیمارستان تحویل داده و وقتی هم پیگیر ماجرا شدند وزارت اطلاعات پاسخگوی مرگ آنها نشده و فقط گفته سکته کردهاند”.
«زبیر عباس زهی» همچنین افزود: “خانواده به هیچ عنوان از توجیه وزارت اطلاعات قانع نشدهاند و اصرار کردهاند که باید علت مرگ مشخص شود، به همین خاطر بیمارستان چابهار جسدها را به پزشک قانونی زاهدان فرستاده و امروز (یکشنبه ۱۴ تیرماه) ساعت ۳، پزشکی قانونی جسد را تحویل خانواده داده اما هنوز نتیجه را اعلام نکرده و قرار است فردا ساعت ۴ جسدشان در چابهار تشییع شود.”
او اضافه کرده: “این تمام ماجرا نیست، اینها خانواده فقیر و کشاورزی هستند و به خاطر کمسوادی گزارشهای آنها هیچگاه پخش نشدند؛ در حالی که ۴ برادر نعیم عباس زهی به نامهای شه جان، چراغ، منصور و کریم را تاکنون به اتهامات امنیتی واهی بازداشت کردند. بار اول دو سال پیش شه جان را بازداشت کردند که همچنان در زندان مرکزی زاهدان در حبس است و سه ماه پیش هم دوباره ساعتهای ۳ صبح به خانه آنها در روستای کاجو حمله کرده و سه برادر دیگرش به نامهای چراغ و منصور و کریم را هم بازداشت کردند که دو نفر آخری را آزاد کردند، ولی چراغ همچنان در زندان زاهدان است.”
«زبیر عباس زهی» در پایان گفته: “نام مرا هم پخش کنید، تا کی ما باید ساکت باشیم؟ هر روز فشارها بیشتر میشوند و هیچکس هم پاسخگوی این اتفاقات نیست.”
کمپین دفاع از زندانیان سیاسی و مدنی، ۱۴ تیر ۱۳۹۴/ ۰۵ ژوئیه ۲۰۱۵