نشریه شهروند: رشد نابسامان طبقه نوکیسه‌ای بی هویت در جامعه امروز ایران تا کجا ادامه خواهد یافت؟ این گروه فرهنگ خاص خود را به وجود آورده اند. اغلب افراد تشکیل دهنده این طبقه را کسانی شامل می شود که با رانت خواری یا ایجاد رابطه خاص بدون آن که توان و تولیدی داشته باشند، یک باره به ثروت قابل توجهی رسیده اند و چون متناسب با این رشد اقتصادی فرهنگ و روش هزینه کردن و ابراز وجود آنها رشد پیدا نکرده است، این گروه دچار بحران هویت شده اند. اولاً به شدت می خواهند از گذشته خود فرار کنند، ثانیا برای جایگاه جدیدی که پیدا کرده اند تعریفی یا شناختی در ذهن شان ندارند، در نتیجه تمام رفتار، اعمال و گفتار آنها دچار تضادی شده که آنها را از هر هویت قابل تعریفی دور کرده است. برجسته ترین آسیب اجتماعی که می تواند این طبقه به جامعه وارد کند، القا و نمود این اندیشه و تفکر است که موفقیت در جامعه امروز، رسیدن به امکانات وسیع مالی از هر طریق و با هر وسیله ممکن است.
روزنامه شرق: به‌وجود‌آمدن خود‌نمایی و مصرف‌گرایی طبقه نوکیسه، یکی از بزرگ‌ترین ضرباتی است که در سال‌های اخیر به جامعه وارد شده است و در این زمینه هر کاری بتوان کرد که از این روند جلوگیری کنیم، خدمتی به جامعه است. خصوصی‌کردن بخش‌های مورد نیاز مردم بی‌هیچ ضابطه‌ای مثل بخش بانکی و مالی، بیمه‌ها، بهداشت و آموزش پیش‌دانشگاهی و دانشگاهی و مسکن به‌طور عام، روش‌های خطرناکی برای اداره کشوری است که اکثریت مطلق جمعیت آن را جوانان تشکیل می‌دهند. نوکیسگی در حال آسیب‌زدن ارزش‌های اخلاقی کشور است و اگر با همین روند ادامه یابد، آینده سختی در انتظار نسل آتی خواهد بود. این‌گونه روش‌ها در میان‌مدت و درازمدت بسیار خطرناک هستند و جامعه را به باد خواهند داد.
ایلنا: قابل رد یابی نبودن درآمدهای دولت چگونه اتفاق افتاد؟ خصوصی سازی‌های صوری، طبقه نوکیسه‌ای در کشور پدید آورد که خود را همیشه بالا‌تر از قوانین موجود دانسته است. اتفاقا این افراد با درآمد‌ها و جایگاهی که دارند برای خود حاشیه امنی را پدید آورده‌اند که هر کسی اجازه ورود به آن را ندارد. جمله‌ای که در طول دو سال گذشته که همراه دولت بودم شنیدم این بود که «همه چیز شدنی است فقط قیمتش فرق می‌کند» فکر می‌کنم این جمله را همه دولتمردان با کیفیت‌های متفاوت شنیده‌اند. خصوصی سازی‌های صوری، طبقه نو کسیه‌ای را پدید آورد که حاکم بر اقتصاد ایران است.