به نقل از بانو پورشجری عزیز
راستش اين روزها اينقدر نگراني براي نجات جان سامان نسيم و ديگر اعدامي ها زياد است كه فكر ميكنم پدرم با اينكه چهارده روز است در اعتصاب غذاست و هيچ خبري دقيقي از وضعيت سلامتيش ندارم، وضعش بهتر است، اينقدر هر روزمان را با فاجعه اي پر كردند كه بايد براي حمايت و تلاشهاي حقوق بشري نجات جان عزيزانمان اولويت بندي كنيم!!
در اين ميان هم باز يك عده كه حافظه ٣٠ ثانيه اي همچون ماهي قرمز دارند، شور “خاتمي” برداشتند و همه رفتار و اعمال دوره او را فراموش كردند و روز از نو روزي از نو…..
وضعيت حقوق بشر ايران به سوي بدتر شدن ساعت ميزند، ماهيت ظالم و ضد انساني حكومت جمهوري اسلامي با تغيير و جايگزيني اين مهره هاي سوخته تغييري نخواهد كرد، خاتمي، روحاني و ديگر مترسك هايي كه براي طول عمر اين رژيم هر چند وقت علم ميشوند، ماموران ضحاك مار دوش اند براي تغذيه از مغز جوانانمان.
١٥ روز از اعتصاب غذاي پدرم گذشت و هيچ خبري از سلامتي و وضع كنوني اش ندارم، ديگر كارم از نگراني گذشته…
خبر اعدام سامان و دونفر ديگر هم كه مزيد بر علت اين روزهايم شد، تا كي و چند خانواده ديگر داغدار ظلم و جنايت حكومت جمهوري اسلامي خواهند شد؟؟؟
به لینک زیر مراجعه نمائید:
گفت و گو با میترا پور شجری در رابطه با آخرین وضعیت محمد رضا پورشجری(سیامک مهر) وبلاگ نویس زندانی