حزب سکولار دمکرات ایران

10855107_1567519826822451_8617531747315114272_o
پیشینه روز زن به بیش از صد سال قبل، یعنی آغاز مبارزه زنان برای برابری حقوقی با مردان بازمیگردد. در واقع این روز یادگار “کلارا سوفینه زتکین” بانوی سوسیالیست آلمانیست که در کنفرانس دوم بین المللی زنان سوسیالیست در ۲۷ اوت ۱۹۱۰ وبرمبنای ایده ایکه ازبانوان ایالات متحده آمریکا گرفته بود پیشنهاد کرد، روزی بنام روز جهانی زن معرفی شود. ، اووهموندانش در ۱۹ مارس ۱۹۱۱ ، با ایستادگی در برابر مخالفت همکاران مرد حزب سوسیالیست، اولین روز زن را در دانمارک ، آلمان، اتریش ، مجارستان و سوئیس جشن گرفتند. از سال ۱۹۲۱ ببعد، سازمان های زنان همه ساله ۸ مارس را بعنوان روز جهانی زن در جهان اعلام کرده وبرای برابری حقوق زنان با مردان راهپیمائی میکنند. ۸ مارس بعنوان روز جهانی زن، روز زن و روز سازمان ملل برای احرازحقوق زنان شناخته شده وهرسال بزرگداشتش برگزار میگردد.
درایران مسئله تبعیض بر بانوان و زن ستیزی مذهبی هم درکانون مسئله آزادی ودمکراسی قراردارد ومبارزه با آن از۱۵۰ پیش آغاز شد و با انقلاب مشروطیت شدت گرفت. مرتجعین شیعه هر زمان مانع برطرف شدن تبعیض وزن ستیزی بودند وهنوز هم هستند، با سفسطه و مغلطه از مقام والای زن در اسلام لاف میزنند ولیکن مردان را قیم زنان میدانند. تا اینکه رضا شاه پهلوی، درهفده دی ۱۳۱۴ به خواسته بسیاری زنان ایرانی برای رهانی از حجاب یا بندهای بردگی واسارت، گام لازم برداشت وبا احترم به درخواست زنان ایران آنان را دربرداشتن حجاب پشتیبانی کرد. رضا شاه کبیر به فراست دریافته بود؛ هنگامیکه بانوان و مادران درواقع نیمی از مردم ایران درحاشیه اجتماع در بردگی و اسارت باشند، پرورش کودکان و جوانان ایرانی به نتیجه مطلوب نخواهد رسید و توسعه و سازندگی، نوآوری و پیشرفت اجتماعی ممکن نخواهد شد. در واقع، این امرتحقق یکی از آرزوهای جنبش مشروطیت برای رهائی زنان ایران از اسارت مناسبات قرون وسطائی و دستیابی به نوآوری و توسعه ملی، پس ازسالها مبارزه و پیروزی، ساختارسیاسی واجتماعی جامعه ایران را بکلی دگرگون کرد و راهگشای تحولات پر اهمیتی برای بانوان ومادران ایرانی شد. پس از آن درتاریخ ششم بهمن ماه 1341 قانون انتخابات ایران بدستور محمد رضا شاه تغیرداده شد و یکی از مهمترین بخش آن شرکت زنان در شرایط حقوقی مساوی با مردان در انتخابات بود. زنان برای نخستین بار همراه مردان توانستند درتعین سرنوشتشان نقش مهمی بازی کنند و حق رای دادن و حق انتخاب شدن را به دست آورند. در پی آن، قانون حمایت خانواده هم درفروردین ماه 1342 بتصویب رسید. این قانون طلاق یک طرفه را لغو‌کرد، با منع چند همسری حق درخواست طلاق را به زنان داد. حق سرپرستی کودکان نیز پس از طلاق یا درگذشت پدر به مادر سپرده ‌شد.
36 سال پیش خمینی مرتجعی کینه توز با استناد بقوانین شریعت اسلام، برگرفته از قوانین رایج بیابان ‌گردان وقبائل چادرنشین شبه جزیره عربستان، که ۱۴۰۰ سال پیش مرسوم بود و امروزهم همانگونه رایج است، کلیه قوانین حقوق زنان را باستثنای حق رای دادن و حق انتخاب شدن که بنفع او بود لغو کرد.
درسوره بقره (قرآن) حقوق زن صریحا نصف مرد اعلام شده و درسوره نساء, برای مرد حق اختیارزنان متعدد بطرزی ظالمانه و بدوراز اخلاق ومروت منظورگشته است. دراکثرکشورهای اسلامی بدون توجه به منشورجهانی حقوق بشر, قوانین زن ستیز قران با شدت تمام بمورد اجراء گذاشته میشود. دربعضی کشور ها زنان کارت شناسانی هم ندارند وجزئی ازمایملک مرد بحساب میآیند. قرون وسطی اروپا هم صد ها سال زنان را به نحوی ازانحاء وبه بهانه های گوناگون دین ومذهب, مورد تبعیض های خشونت بارقرارداد وحقوقشان را نقض کرد. کشیش های کاتولیک زنان فرهیخه را به دستیاری با اهریمن متهم میکردند وبا شکنجه های دردناک اقرارگیری کرده آنها را بطرز فجیعی میکشدند. آگاهی وافکاری هوشمندانه درملتهای دنیای غرب موجب روشنگری ومبارزه ای فعال برای اصلاح دین وقوانین آن، اروپاییان را از قرون وسطای وحکومت ادیان با تبعیض های رنگارنگ بویژه در مورد زنان بسوی سکولاریسم روانه کرد. روشنگری وجدایی قوانین مطلق دین ومذهب ازاجتماع وامورحکومتی، بمرور برابری حقوق انسانی و جلوگیری از تبعیض های جنسیتی را نهادینه نمود.
امید است پس از براندازی حکومت اسلامی، در ایرانی یک پارچه با حکومتی مردمی بدون هرگونه تبعیضی بویژه برابری ارزشها وحقوق زنان بامردان برطبق منشورجهانی حقوق بشرودیگرمیثاقهای بین¬المللی، آزادی، امنیت و رفاه کلیه شهروندان ایرانی تضمین گردد وایرانیان از فتنه خمینی و پیروانش برای همیشه رهائی یابند.