دوری دین ومذهب از عرصه سیاست و مدنیت پیشنیازیست برای شکوفائی آزادی ودمکراسی.
ناسازگاری قید وبند های ادیان، مذاهب وایدئولوژیهای افراطی، با قوانین امروزی حقوق بشر، دراکثرکشورهای جهان سوم، مشکلات بیشماری برای آحاد مردم ایجاد میکند و سدی برای احراز دمکراسیست. دخالت وتاثیردر قوانین مدنی و حکومتی موجب سوء استفاده قشرها وگروه های کوچکی، دربه اسارت گرفتن وایجاد خشونت استبدادی به اکثریتی میشود که زیستن درآزادی وآرامش خواسته آنان است. اروپا درقرن پانزدهم میلادی، هنگامى که جنبش فرهنگی با نوزائی افکارواندیشه (رنسانس)، تحول بزرگی درپیشرفت دانش وهنربرپا کرد، گشود وآغاز دوران اصلاحات دین ومذهب، یک دگرگونی ۳۰۰ ساله برای بیرون آمدن از قرون وسطا (هزارسال جنایت، استبداد ودیکتاتوری دین ومذهب) بوجود آورد. پس از سپرى شدن رستاخیز(رنسانس) بزرگ قرن پانزدهم میلادی وخروج ازقرون وسطا که درایتالیا آغاز ودرانگلستان پایان یافت، افکار سکولاریسم برای محدودیت و دوری ازقوانین دین و مذهب بوجود آمد وتوسعه یافت. از آن پس اندیشه سکولاریسم برای جدایى مسائل مادی، مانند مدنیت، سیاست، اقتصاد و معیشت از مسائل معنوی مانند دین و مذهب متداول گشت. این اندیشه، دین ومذهب را جزئی اززندگى شخصى و امور خصوسی مردم تلقی کرده و دخالت آنها را در قوانین مدنی، سیاسی واقتصادی جوامع انسانی منسوخ و مترود نمود. ازاینرواندیشه و باور به سکولاریسم، برآنست که هیچ دینى نباید در جامعه از موقعیت خاصى برخوردار بوده، همه ادیان و مذاهب و پیروان آنان از نظر حقوقی وقانونی، یکسان وبرابرمورد احترامند. بنابراین، سکولاربودن یعنی؛ ممانعت ازدخالت دین ومذهب وشریعت در امورو قوانین مدنی وحکومتی وآزادی درانتخاب بهترین. بطور خلاصه؛ حکومت، با جلوگیرى از دخالت اعتقادات مذهبى در امور مدنی سیاسی نباید اجازه دهد که پیروان یک آیین عقاید مذهبى خود را در سیاست دخالت دهند، آن را برجامعه تحمیل کنند. در یک جمله مى توان گفت سکولار یعنی دین ومذهب میباید از عرصه سیاست و اجتماع به دور باشد. دریک جامعه عاقل، بردبار، عاری از تعصب وپیش داوری، بدون خرافات وخشونت (سکولار)، مردم آگاهانه نمایندگانی شایسته ونیکورفتار برای اداره امور جامعه انتخاب میکنند وبا درک واقعیات، زندگی اجتماعی را با آرامش، دوستی وروشنگری بنیان میننهند وبرای بهتر زیستن، همه باهم همبسته کوشش کنند. اینست دمکراسی یا حاکمیت مردم (قدرت با ملت)، که هنگامی بثمر میرسد که پیشنیازآن همانا سکولار بودن در جامعه مورد قبول اکثریت باشد. از آنجائیکه دانش ‌ودانستنی‌ ها سکولارند؛ روشن بینی، کامروائی، وسعت دید، رشد افکار وپیشرفت همه جانبه برسکولاربودن منطبق، ممکن ومقدوراست. لذا پیشنیازشکوفائی آزادی هم درهر جهتی (انتخاب، اندیشه، رفتار، کردار، گفتاروغیره) ، منوط بر پذیرش سکولار بودن است. نقطه مقابل سکولار، خرافه گرائی، درارتباط با دین و مذهب است. خرافه گرائی،ازتوهم، نادانی، ترس ازناشناخته ها، درک نادرست رابطه علت ومعلول، از باور داشتن به امداد هاغیبی، سحرو جادو، جن وارواح برمیخیزد. افراد متدین معمولا ، خرافه گرا، متوهم وپایبند به قوانین ومحدودیت های واپسگرای دین ومذهبند، ضمنا بی بهره از آزادی برای خود ودیگرانند. در نتیجه ملتی به اسارس گرفته میشود، جان ومال وزندگی مردمش در اختیار فردی خود شیفته ومستبد قرار میگیرد. پس باید دین از عرصه سیاست و مدنیت دور باشد تا که آزادی ودمکراسی شکوفا گردد. ازاینروحزب سکولاردمکرات ایران بر مبنی اعلامیه جهانی حقوق بشر(از جمله حقوق زنان ،حقوق کارگران ،حقوق کودکان ، حقوق اقلیت‌ها و تمامی‌ قطعنامه‌های سازمان ملل از جمله قطعنامه منع سلاح‌های شیمیایی وهسته ای‌)، بدون دخالت هرگونه ایدئولوژی، دین و مذهب برای خدمتگذاری به ملت ایران بنیانگذاری میشود.