حزب سکولار دمکرات ایران

چین کمونیست برنامه های اقتصادی پر منفعت خود را پس از فروپاشی اتحاد جماهیرشوروی کمونیستی درسال 1991،که پایان حضور و نفوذ روسها درآسیا وآفریقا بود آغازکرد. چین این موقعیت را برای فعالیت مناسب دید و جای خالی روسها را بدرستی پر کرد. سیاست دولت کمونیستی چین با کشورهای توسعه نیافته ورژیمهای استبدادی و فاسد، نفوذ در حاکمیت و بستن قراردادهای بلند مدت برای سوء استفاده، بهره کشی و تاراج ذخائر و منابع آن کشورها میباشد.

حکومتگران جمهوری اسلامی اشغالگران ایران با استفاده ازفاجعه کرونا وفشارهای معیشتی مردم در ایران، توافقنامه پنهانى وبسی خائنانه را با دولت چين کمونیست، به مرحله قرارداد رسانیده و با امضا محمد جواد ظریف و همتای چینی او تایید شده است.

چین با استفاده ازضعف کنونی جمهوری اسلامی اشغالگران ایران که دراثر بی لیافتی دولت ها، شخص خامنه ای خائن و تحریم های آمریکا، به روابط نزدیک و فشرده تری با رژیم آخوندی روی آورده است. با توافقنامه هائیگه محرمانه ای رد وبدل شده، انتقاد شدید مردم ازدولت رژیم فقاهتی به دلیل “فروش ذخائر” کشور به چین درجریان است. آن توافق محرمانه  جدید که مفاد آن سریست خیانتی بزرگ در حقوق ملت ایران و منافع ملی را پدیدار میکند. اما حکومتگران خائن ازقراردادی تاریخی لاف میزنند.

قراردادهای یکجانبه چین تهدیدی مشخص و روزافزون برای مردم ایران و استقلال سیاسی و اقتصادی کشور آخوند و دیکتاتور زده ای با دولت های فاسد ودزد میباشد، که برای پر کردن جیبها و ماند در قدرت از هرگونه خیانت رویگردان نیستند. ایرانیان میدانند که قرارداد های  بلند مدت با چین عواقب مخربی برای کشور ایران به همراه خواهد داشت.

در این زمینه باید به کشورهانی اشاره کرد که در این زمینه مورد سوء استفاده چین قرار گرفته، فقیرتر و درمانده تر شده اند. برای مثال؛ کامبوج و سریلانکا، چین با استفاده از روش فراردادهای بلند مدت و سرمایه گذاری خارجی آنها را به شدت بدهکارکرده، استقلال سیاسی و اقتصادی آنها را کاملاً از بین برده است. مهیندا رجاپاکس: رئیس جمهور سابق سریلانکا ، کشورش را با پروژه هایی غیر ضروری آنچنان بدهکار کرد که باز پرداختشان غیرممکن گشت. اکنون هامانتوتا ، بزرگترین بندر این کشور برای 99 سال آینده  درعوض بخشی از بدهیها، دراختیار چین میباشد. احتمالا آن بندر قرارگاه قسمتی ازناوگان جنگی چین خواهد بود. کامبوج هم با بدهی های کلان کاملا در اختیار چین میباشد.

قرارداد های  بلند مدت رژیم فاسد آخوندی با چین، ایران را هم به گروه کشور های تحت سلطه چین میباشند اضافه خواهد کرد. قراردادهای خائنانه رژیم با چین در مورد ماهیگیری در خلیج فارس، نمودار روش چپاولگرانه چین در تاراج منابع دریائی ایران است. خبرهای منتشر شده می‌گویند صیادان ترالهای چینی علاوه بر آب‌های خلیج فارس و سواحل خوزستان و بوشهر و هرمزگان، از سواحل سیستان و بلوچستان و دریای مکران هم سر در آورده‌اند. کشتی‌هایی که با تورهای بزرگ (که گفته می‌شد وسعتی به اندازه یک زمین فوتبال دارند) با حجم عظیم ماهیگیری می‌کنند. با چراغ خاموش می‌آیند و کف دریا را جارو می‌کنند و می‌روند. ماجرای صید ترالها آن چنان کار و کاسبی ۲۰۰۰ صیاد بلوچ را کساد کرده که شدیدا در فقر و فلاکت قرو میروند. در حال حاضر بیش از ۹۰ کشتی صید ترال در دریای مکران در حال فعالیت‌اند. به گفته فرمانده نیروی دریایی سپاه ایران ستیز، مجوز صید کشتی‌های چینی براساس قراردادی که با حکومت جمهوری اسلامی دارند، موجب شده است سال‌ها به صید فله‌ای و بی‌رویه در سواحل خلیج فارس بپردازند که بنابر گزارش‌های میدانی صیادان محلی را به فقر و تنگدستی شدید کشانده‌اند. این است نتیجه حکومتی ایران ستیز که بیگانگان را به پهروندانش ترجیح میدهد.

ما ایرانیان با تلاش و فعالیتهای اعتراضی مخالفت خود را با واگذاری ثروت های ملی به بیگانگان به هر شکل ممکن ابراز میکنیم. ما اجازه نمیدهیم که حکومت ملائی اشغالگران ایران، بنام ملت ایران منافع ملی ما را برای حفظ نظام به بیگانگان هدیه کند وملت ایران را به استثمار وبردگی آنان بکشاند. توافق نامه ها و قرارداد های این رژیم منفور و نامشرع و جکومت جمهوری اسلامی، بی اعتباربوده، ارزش قانونی نداشته ودر آینده ملغا خواهند شد.

دکتر بهرام آبار، دوم آوریل 2021 برابر با 13 فروردین