موسی ثروتی٬ نماینده مجلس ولایت ٬ ضمن انتقاد از دولت یازدهم٬ میگوید؛ “با روش دولت فعلی، یک احمدی‌نژاد دوم در راه است”. این عضو کمیسیون برنامه و بودجه در گفت‌وگو با ایلنا٬ گفت که گرچه “میزان پایبندی دولت به قانون در این دولت نسبت به دولت گذشته بهتر شده”٬اما “برخی موارد هستند که نشان می‌دهد باید التزام به قانون افزایش پیدا کند”. ثروتی اضافه کرد که دولت روحانی در حال تکرار خطاهای دولت گذشته است.
روحانی ودولت او که برای حفظ رژیم اسلامی دست وپا میزند، در زمینه سیاست خارجی حل و فصل پرونده هسته ای ایران با غرب و رابطه مسالمت‌آمیز با دیگر ملت‌ها، نزدیک شدن به کشورهای منطقه و دولت‌های همسایه تلاش ویژه کرده، اما هنوزبه نتیجه مساعد نرسیده. گرچه او از اعتماد کامل خامنه ای و سردارانش برخوردار است.
مهمترین انگیزه رای دهندگان به حسن روحانی ، بهبود وضعیت اقتصادی ایران بعد از 8 سال خرابی ودشواریهای دوران احمدی نژاد بود. جامعه سرخورده تر از آن بود که به دنبال تقویت جامعه مدنی یا باز شدن فضای سیاسی باشد.
بنا به ساختار حکومتی ایران ، رییس قوه مجریه قدرت خاصی دردست ندارد و قدرت او در حد و حدود یک رییس جمهور نیست. قدرت روحانی بر روی قوه قضاییه و یا فعالیت های وزارت اطلاعات بسیار محدود است وحرف آخر را خامنه ای میزند. روحانی بیشتر به دنبال رفع و حل گفتگوی هسته ای است که با رفع تحریم ها وضعیت اقتصادی ایران بهبود یابد. او میگوید اگر زیاده خواهی در کار نباشد و صداقت در کار باشد، مذاکره با ۱ + ۵ بنفع ما خواهد بود. همچنین ابراز امیدواری میکند که ملت ایران به زودی از «تحریم‌های ظالمانه» رها خوامد شد.
یکسال از به قدرت رسید روحانی میگذرد، بنظر می رسد که او بدنبال یک تغییر بزرگ بوده وهست. ولیکن کارنامه یکساله او بیانگرمحدودیتهائی در تصمیم گیری وامور اجرائیست که موجب شده، گامی به سوی این تغییر برداشته نشود.
در رابطه با وضعیت حقوق بشر نتوانسته تحولی ایجاد کند: حرف ها ،وعده ها و حتی منشور حقوق شهروندی او هم نویدی دلگرم کننده نبود. حمله به زندانیان بند 305 زندان اوین توسط سازمان اطلاعات سپاه نیز حادثه دیگری بود که جزئیات وپیکیری ماجرا اعلام نشد. روحانی حتی به اعدام های گسترده اعتراضی نشان نداد ونمیدهد. معلوم بود که اونمیتواند بسادگی از پس این کارها برآید. البته در این یک سال چند نکته مثبت، همچون آزادی نسرین ستوده و بازگشایی خانه سینما را در کارنامه خود دارد که چندان درخششی ندارد.
در واقع بیست وپنج سال حکومت مستبدانه و تبهکارانه خامنه ای ملای روان پریش، ولی فقیه حکومت مذهبی، که ارزش، اعتباراجتماعی و اقتصادی و فرهنگی ایران را در جهان برباد داده وکشور را به تباهی برده بسادگی در این نظام واپسگرا جبران پذیر نیست. .
این رژیم جز ویرانی وتباهی حاصل دیگری ندارد وعقل ومنطق پذیر هم نیست، زیرا در 1400 سال پیش منجمد شده. امید وانتظار تحول یا تغیر یا دگرگونی ازاین رژیم اشتباهیست کلان. چون میگوید مشروعیتش الهی وغیرقابل تغییرو مخالفت با آن محاربه با خدا وپیامبراوست که باید با مرگ مجازات شود. حال باید سئوال کرد: تاکی باید این نظام را تحمل کنیم؟ چگونه میتوان ایرانیان را ازاین فساد وفتنه قرون وسطائی اسلامی بیرون برد؟ تاکی باید معترضین ومنقدین حکومت ملاها به زندان وشکنجه واعدام محکوم شوند؟ چگونه میتوان ایرانیان را ازاین دوزخی که خامنه ای وسردارانش ترتیب داه اند نجات داد؟