حزب سکولار دمکرات ایران

کازرون
باز هم یک نماینده می‌خواهد «پرچم زادگاه» خود را بالا ببرد و محل تولدش را در نقشه «تقسیمات کشوری» یک پله ارتقاء بدهد! این جاه‌طلبی را در نمایندگان مجلس زیاد شاهد بوده‌ایم. در دورانی که خبرنگار پارلمانی بودم، از این دست طرح‌ها را بسیار دیده‌ام. از طرح «تغییر نام» شهر یا بخش یا استان، تا همین «تغییر در نقشه» تقسیمات کشوری! چیزی شبیه ملوک‌الطوایفی!
? به خصوص «ارتقاء زادگاه»، در فضای حوزه انتخابیه خیلی «رأی آور» است! یک نشانه است از «قدرت لابی‌گری نماینده» که رأی دور بعدی او را در «شهرستان جدیدالتأسیس» تضمین می‌کند!
? سیدحسین رضازاده نماینده مردم کازرون در مجلس است، که متولد «شهر» قائمیه در «بخش چنارشاهیجان» از توابع «شهرستان کازرون» است. او می‌خواهد زادگاهش را از شهر به شهرستان ارتقاء بدهد! برای تأسیس شهرستان جدید، دو سال است که طرحی به وزارت کشور داده تا دو بخش را از «بخش‌های ششگانه» شهرستان کازرون جدا کنند و به یک «شهرستان جدا» تبدیل کنند!
در واقع او برای سربلندی زادگاهش و تأسیس شهرستان جدید، عملاّ می‌خواهد کازرون کهن را «تجزیه» کند. این کار به بافت تاریخی و هویتی کازرون لطمات جدی می‌زند که گفتنش مجال دیگری می‌طلبد.
? از قضا آقای رضازاده نماینده کازرون، رئیس مجمع نمایندگان استان فارس و عضو کمیسیون حقوقی و قضایی مجلس هم هست که نفوذ او را برای پیشبرد طرحش بیشتر می‌کند. او در این دو سال، مراحل اولیه طرحش را با «چراغ خاموش» به تصویب رسانده و مردم کازرون وقتی از طرح تقسیم شهرستان مطلع شده‌اند که طرح برای اجرا به دولت رفته است!
? بر اساس این طرح، شهر قائمیه (مرکز بخش چنارشاهیجان) و شهر کوهمره (مرکز بخش نودان) که همیشه جزو «۶ بخش شهرستان کازرون» بوده‌اند، از کلیت شهرستان کازرون جدا شده و به یک «شهرستان مجزا» تبدیل خواهند شد. طبیعی است مردم کازرون با تجزیه و جدایی «دو بخش» از ۶ بخش تاریخی کازرون مخالفت کنند!
? مردم کازرون از اسفندماه ۹۶ با نوشتن طومار به مجلس اعتراض کرده‌اند. به دولت و استانداری و وزارت کشور نامه نوشته‌اند. حتی از آقای علی لاریجانی رئیس مجلس خواسته‌اند نیابتاً «نماینده مردم کازرون» شود و پیگیر اعتراضات آنها باشد. چند تجمع آرام در ۳، ۲۷ و ۳۱ فروردین برگزار کرده‌اند و هیچ پاسخی از مسئولان نگرفته‌اند. تجمع دیشب آنها هم به خاک و خون کشیده شده و رمضان را با خون آغاز کرده‌اند!
? توجیه آقای رضازاده این است که اگر زادگاهش (قائمیه چنارشاهیجان) به اضافه (کوهمره نودان) به یک شهرستان جدید تبدیل شوند، ردیف بودجه جداگانه‌ای برای عمران و آبادانی آن اختصاص می‌یابد! اما در اصل، بحث، همان بحث «بالا بردن پرچم زادگاه» و جاه‌طلبی آقای نماینده است!
مردم کازرون (به درستی) نمی‌خواهند این شهرستان که تاریخ آن در دوران ساسانیان ریشه دارد، «قطعه قطعه» شود. پاسخ این مردم؛ بی‌توجهی نیست! باتوم و شوکر و گلوله‌های جنگی و بازداشتهای دسته‌جمعی هم نیست.
? عاقلانه این است که دولت، این طرح تجزیه را «متوقف» کند. وزیر کشور و استاندار در سفر به شهرستان کازرون، اولاً از مردمی که ماه ضیافت الهی را با «گلوله و خون» آغاز کرده‌اند، دلجویی کنند و ثانیاً مسئولان انتظامی و امنیتی خاطی را توبیخ و تنبیه نمایند.
قبل از آنکه این بحران فراگیرتر شود، لازم است مسئولان دولتی پای صحبت مردم بنشینند و اگر به نتیجه رسیدند که «جاه‌طلبی آقای نماینده»، ارزش رنجاندن مردم باصفای کازرون را ندارد، این «طرح فتنه‌انگیز» را ملغیٰ کنند.
? آقایان دولت تدبیر، حق نبود مردم کازرون با کامی خون‌آلود و تنی زخمی، پای به ماه ضیافت خدا بگذارند! این ظلم فاحش را با «لغو فوری این طرح» و تنبیه مأموران خاطی، جبران نمایید.این کار به عقلانیت و تدبیر نزدیک‌تر است. شک نکنید!
بابک‌داد ۹۷/۲/۲۷
♦️ صدای مردم کازرون باشیم.

از: گویا