زن کانون پرفروغ خانواده ، مرکز مهر ، مظهر عشق ، نمایشگر پاکی, نمونه عطوفت و چشمه عنایت است.

اقبال لاهوری
با نگاهی‌گذرا بر تاریخ سی‌‌‌و چند ساله این حکومت بر ایران بدین نتیجه می رسیم که این حکومت برای زنان آزاده و دختران ایرانی‌که هر کدام با توانایی و آگاهی‌خود می توانند در بهترین شرایط اجتماعی و فرهنگی‌و حتا سیاسی در داخل و در جامعه بین‌الملل فعالیت نمایند و جامعه‌ای بزرگ و استوار را پدید آورند ،هیچ گونه ارزشی قائل نشده و چه بسا حقوق آنان را بکلی به زیر پا نهاده است.
با مطالعه و شاید جستجو کوتاهی در اینترنت می‌توان به قوانین شرم آور حاکم بر ایران ،در برابر زنان و دختران و دگر اندیشان و آزادی خواهان پی‌برد که اینجانب به گوشه کوچکی از آن در اینجا اشاره خواهم کرد…
بر اساس اعلامیه حقوق بشر که به لحاظ ترجمه به زبان‌های مختلف در کتاب رکورد گینس ثبت شده است ،نقض این حقوق به صورتی آشکار قابل مشاهده است .این در حالی‌است که سردمداران کنونی‌ایران آن را قبول نموده و بدان متعهد می باشند ولی‌در عمل چهره سیاه و تاریکی در این سالها از خود بر جای گذاشته اند ،تا جایی که کمیساری عالی‌حقوق بشر سازمان ملل شخصی‌به نام آقای احمد شهید را مسئول بررسی این حقوق از دست رفته زنان ایرانی‌و آزدی خواهان و دگر اندیشان نموده است.
بر اساس ماده ۱۶ حقوق بشر در مورد ازدواج می‌خوانیم:
• ماده ی ۱۶
مردان و زنان بالغ، بدون هیچ گونه محدودیتی به حیث نژاد، ملیت، یا دین حق دارند که با یکدیگر زناشویی کنند و خانواده ای بنیان نهند. همه سزاوار و محق به داشتن حقوقی برابر در زمان عقد زناشویی، در طول زمان زندگی مشترک و هنگام فسخ آن هستند.
عقد ازدواج نمیبایست صورت بندد مگر تنها با آزادی و رضایت کامل همسران که خواهان ازدواجند.
خانواده یک واحد گروهی طبیعی و زیربنایی برای جامعه است و سزاوار است تا به وسیله ی جامعه و «حکومت» نگاهداری شود
این در صورتی است که این حق آزادی از زنان و دختران ایرانی‌ به دلیل جبر حاکمیت و گاهی فقر به کلی‌به زیر سوال می رود و آن قوانین سنگین مجازات اسلامی در مورد زنان و حقوق ایشان (از جمله فرزند ،دیه ،حق ارثی) پدید می‌آید.( قانون مدنی ایران،ماده۱۱۳۳تا۱۱۳۶)
. بر اساس ماده ۱۸ حقوق بشر که چنین می فرمایند:
ماده ی ۱۸
هر انسانی محق به داشتن آزادی اندیشه، وجدان و دین است؛ این حق شامل آزادی دگراندیشی، تغییر مذهب [دین]، و آزادی علنی [و آشکار] کردن آئین و ابراز عقیده، چه به صورت تنها، چه به صورت جمعی یا به اتفاق دیگران، در قالب آموزش، اجرای مناسک، عبادت و دیده بانی آن در محیط عمومی و یا خصوصی است
در این ماده با مسائل مربوط به شخصی‌‌ترین خواست یک انسان یعنی‌مسائل مربوط به دین و باور مردم است روبرو می‌شویم ،چیزی که امروز بهائیان و جامعه مسیحیت و زرتشتیان و یهودیان و به خصوص آنان که به دلایل مختلف از دین اسلام خارج می شوند و به دین دیگری گرایش می‌یابند ، با آن دست پنجه نرم مینمایند ،در قانون مجازات اسلامی به این گونه افراد مرتد گفته می شود و مجازاتی‌برابر با مرگ در انتظار آنان است .(قانون مجازات اسلامی ،مبحث پنجم،ارتداد،بدعت گذاری و سحر…ماده۲۲۵،تبصره ۱تا۱۳) نمونه بارز آن کشیش ندر خانی که حکم اعدام ایشان هم اکنون به زندان اوین اعلام شده است و جامعه بهایی ایران…
مهمترین مساله که شاید امروز جامعه تب زده ایران با آن مواجه است مساله آزادی بیان و اندیشه برای تمامی‌اقشار جامعه است ،ماده ۱۹ حقوق بشر چنین می فرمایند
• ماده ی ۱۹
هر انسانی محق به آزادی عقیده و بیان است؛ و این حق شامل آزادی داشتن باور و عقیده ای بدون [نگرانی] از مداخله [و مزاحمت]، و حق جستجو، دریافت و انتشار اطلاعات و افکار از طریق هر رسانه ای بدون ملاحظات مرزی است
این در حالی‌است که اعتراضات مردمی در جامعه امروز ایران به شدت سرکوب و هر گونه اعتراضی محکوم به مرگ می‌باشد و حتا بزرگان اصناف مختلف همچون اتوبوس رانی تهران آقای منصور اسانلو محکوم به حبس و هم اکنون در زندان اوین به سر می برد .و وکلای حقوق بشری همچون نسرین ستوده و نرگس محمدی رانیز می‌توان نام برد. این مسائل حتا خود را به فضای مجازی ایران نیز کشانده است تا جأیکه در مجلس شورای اسلامی طرحی را به تصویب میرساند که این گونه فعالیت‌ها که بر علیه نظام و از روی اعتراض باشد در حد مسائلی چون تجاوز به عنف و سارق مسلح شناخته می شود و حکمی برابر اعدام دارد ،از این جمله می‌توان به آقایان حسین درخشان و محمد رضا پور شجری (سیامک مهر) اشاره کرد .(لینک مربوط به این قانون در منابع آورده شده است.)
هدف من از ایجاد این سایت آگاهی‌و اطلاع رسانی در مورد مسائل حقوق بشر ایران و همچنین اخبار سیاسی ایران و نیز مسائل مربوط به پناهندگی در کشورهای اروپا‌ای که بر طبق ماده ۱۴ حقوق بشر که چنین است:
• ماده ی ۱۴
هر انسانی سزاوار و محق به پناهجویی و برخورداری از پناهندگی در کشورهای پناه دهنده در برابر پیگرد قضایی است.
چنین حقی در مواردی که پیگرد قضایی منشأیی غیرسیاسی داشته باشد و یا نتیجه ارتکاب عملی مغایر با اهداف و اصول «ملل متحد» باشد، ممکن است مورد استناد قرار نگیرد
می‌باشد ،تا بتوانیم با همکاری و همدلی شما دوست عزیز گامی در جهت بیداری و همچنین آگاهی‌و آزادی هموطنان و کمکی‌برای حال مشکلات پناهندگی ایرانیان در دنیا در این برهه برداریم.
ایرانی‌سربلند و ایران سر فراز باد.

با مهر

کورش پاسیار

۸ مارس ۲۰۱۲