۰۳ آذر ۱۳۹۳

خط صلح- در جریان جنگ جهانی دوم، هنگامی که منشور ملل ‌متحد در دست تدوین بود، احترام به حقوق بشر و برخی آزادی‌های سیاسی مورد توجه نمایندگان کشورهای مختلف جهان قرار گرفت. پس از چندی، سازمان ملل متحد مصمم شد که این حقوق، همه جا و برای همه‌ی ملت‌ها قابل اجرا باشد.

در ادامه، کمیسیون حقوق بشر در ژانویه‌ی سال ۱۹۴۷ میلادی شروع به کار کرد و پس از مدتی مطالعه و بررسی پیرامون قوانین اساسی کشورها و بحث و گفت و گو در کمیسیون‌های مختلف، نتیجه‌ی مطالعات خود را به صورت لایحه‌ای به مجمع عمومی فرستاد. مجمع مزبور در دهم دسامبر ۱۹۴۸ میلادی (۱۹ آذر ۱۳۲۷) با ۴۸ رای مثبت و ۸ رای ممتنع، اعلامیه‌ی جهانی حقوق بشر را تصویب کرد و بر همین اساس این روز به عنوان روز جهانی حقوق بشر نامگذاری شد.

در فقیرترین کشورها تا ثروتمندترینشان، از بی ­ثبات ­ترین تا امن ­ترین، با هر نوعی از حکومت و در تمامی حالات جنگ و صلح، حقوق بشر لازم الرعایه است و ضروری‌ست که در همه­‌ی جوامع فعالان حقوق بشر برای ترویج و حمایت از حقوق بشر برای رسیدن به وضعیتی انسانی‌تر کوشا باشند.

در اعلامیه‌ی مدافعان حقوق بشر، مفهوم فعال حقوق بشر، بسیار وسیع است و جمعیت زیادی را در بر می‌گیرد که شامل هر فرد یا گروهی از افراد است که به صورت صلح آمیز و بدون خشونت در جهت ترویج و دفاع از حقوق بشر گام برمی‌دارند؛ از سازمان ­های بین المللی گرفته تا افرادی که در جوامع محلی فعالیت می‌کنند. این فعالیت گاه فردی ست و گاه شکل جمعی به خود می‌گیرد.

فعالان حقوق بشر با آن که درگیر دفاع از حقوق انسانی هم‌نوعان خودشان هستند، اما خود در معرض خطرات و تهدیدات نقض شدید حقوق بشر از طرف دولت‌­ها و در برخی موارد تروریست­‌ها هستند؛ حال آن چه که مسلم است بهبود وضعیت نا امن مدافعان حقوق بشر، پایان دادن به تعقیب و آزار و البته آزاد کردن بی‌قید و شرط ایشان، از نخستین و ضروری‌ترین بخش‌های رویه‌ی رسیدگی به حقوق بشر است و اگر چنین نباشد، اعتنا و اعتقاد آن حکومت به مقاوله نامه‌های بین المللی و معاهدات حقوق بشری ممکن نخواهد بود.

علی‌رغم اهمیت فعالیت مدافعان حقوق بشر که پیش‌تر اشاره شد، در کشور ایران نه تنها امنیتی برای این افراد و کار ارزشمند آنان که می‌کوشند به نحوه غیر خشونت آمیز یک یا همه‌ی حقوق مندرج در اعلامیه‌ی جهانی حقوق بشر را محقق کنند؛ قابل تصور نیست بلکه خود دولت نخستین دشمن و تهدید کننده‌ی این افراد تلقی می‌شود. ماهنامه‌ی خط صلح به مناسبت روز جهانی حقوق بشر ضمن ارج نهادن به فعالیت ارزشمند مدافعان حقوق بشر در ایران، با ذکر اجمالی نام تعدادی از فعالان حقوق بشر که هم‌اکنون در زندان‌های ایران به سر می‌برند یاد آنان را گرامی می‌دارد:

Mohammad-Sadigh-Kaboudvandمحمد صدیق کبودوند، متولد کردستان و دبیرکل سازمان حقوق بشر کردستان، ۱۰ تیرماه سال ۱۳۸۶ بازداشت و با محکومیت ۱۰ و نیم ساله، هم اکنون در بند ۳۵۰ زندان اوین محبوس است.

.

Mehdi-Khodaeiمهدی خدایی، متولد تهران و از اعضای مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، ۱۱ اسفندماه سال ۱۳۸۸ بازداشت و با محکومیت ۷ ساله، هم اکنون در بند ۳۵۰ اوین محبوس است.

.

Nasour-Naghipourنصور نقی‌پور، متولد قزوین، ۱۱ اسفندماه سال ۱۳۸۸ بازداشت و با محکومیت ۷ ساله، هم اکنون در بند ۳۵۰ اوین محبوس است.

.

.

محمد mohammadhasan-yusefpour-seifiحسن یوسف پور سیفی، متولد تهران و از اعضای مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، ۱۴ شهریورماه سال ۱۳۹۱ بازداشت و با محکومیت ۵ و نیم ساله، هم اکنون در بند ۳۵۰ اوین محبوس است.

.

Abdolfattah-Soltaniعبدالفتاح سلطانی، متولد شهر کربلای کشور عراق و از اعضای کانون مدافعان حقوق بشر، ۱۹ شهریور ماه سال ۱۳۹۰ بازداشت و با محکومیت ۱۳ ساله، هم اکنون در بند ۳۵۰ اوین محبوس است.

.

Mohammad-Seyfzadeمحمد سیف‌زاده، متولد قم و از اعضای کانون مدافعان حقوق بشر، در اردی‌بهشت ماه سال ۱۳۹۰ بازداشت و با محکومیت ۸ ساله، هم اکنون در بند ۳۵۰ اوین محبوس است.

.

Masoud-Kordpourمسعود کردپور، متولد آذربایجان غربی و از همکاران آژانس خبری موکریان، ۱۷ اسفندماه سال ۱۳۹۱ بازداشت و با محکومیت ۳ و نیم ساله، هم اکنون در زندان مهاباد محبوس است.

.

Khosro-Kordpourخسرو کردپور، متولد آذربایجان غربی و مسئول آژانس خبری موکریان، ۱۶ اسفندماه سال ۱۳۹۱ بازداشت و با محکومیت ۶ ساله، هم اکنون در زندان تبریز محبوس است.