حزب سکولار دمکرات ایران

گردهم آئی امنیتی مونیخ (1) کنفرانسیست برای امنیت جهانی که هر سال درمرکزمونیخ- آلمان در ماه فوریه در هتل “بایریشر هوف” برگزار می‌شود. در این همایش امنیتی تصمیمی گرفته نمی‌شود و عمدتاً ویژهٔ اظهار نظر، رایزنی و دیدارهای سیاسی میباشد.
کنفرانس مونیخ به یکی از مجامع بین‌المللی مهم در عرصه امنیت جهانی تبدیل شده‌ است، زیرا هر سال در باره یک موضوع مهم امنیت بین‌المللی بطور ویژه، مورد بحث و گفتگو قرار میگیرد.
از سال 1963 کنفرانس امنیتی مونیخ یکی از مهمترین همآیش ها برای تبادل مسائل مربوط به سیاست های امنیتی جهانی بوده و هر سال تعداد زیادی از سیاستمداران به مونیخ می روند تا جنبه های امنیتی جهانیان را در سخنرانی ها، گروه های گفتگو یا مذاکرات غیر عمومی مورد بحث و تبادل نظر قرار دهند.
مدیر کل این همایش بین‌المللی پروفسور ولفکانگ فریدریش ایشینگر(2)، اهمیت این کنفرانس را قبل از کنفرانس امنیتی سال 2018 چنین توصیف کرد: اگراین کنفرانس درحال حاضر وجود نداشت، در شرایط فعلی جهانی میبایستی تشکیل میشد. ایشینگر این کنفرانس را از سال 2008 مدیریت می کند. به استثنای 1991 (جنگ خلیج فارس) و 1997 (تغییر در رهبری کنفرانس) این رویداد همه ساله برگزار می شود.
در این گردهمایی، سیاست‌مداران متخصص در امور امنیتی (معمولاً وزیران امور خارجه و دفاع)، نظامیان کارشناس امور بین‌المللی و نیز برخی از صاحبان صنایع تسلیحاتی از کشورهای مختلف جهان با سیاستمداران به بحث و بررسی در خصوص مسائل امنیت جهانی می‌پردازند. هزینه‌های این کنفرانس توسط وزارت دفاع آلمان و کمک‌های مالی صنایع تسلیحاتی تأمین می‌شود.
امسال 55مین کنفرانس امنیتی مونیخ از15 تا 17 فوریه ، در هتل 5 ستاره بایریشر هوف تشکیل شده، سیاستمداران ازسراسرکشورهای جهان در این کنفرانس موارد مورد نظر خود را مورد بحث قرارخواهند داد.
میباشد. یکی ازمهمترین موارد امنیتی جهان نفوذ فعالان تروریستی به رهبری رژیم اشغالگر ایران دردنیا
بسیاری از کشور های جهان آزاد با فعالیت های تروریستی دولت های سرکش علیه شهروندانشان روبرو هستند. از این جمله می توان به موارد اخیرآدم ربایی جمهوری اسلامی در دانمارک اشاره کرد و برنامه ریزی برای انفجار عظیم در پاریس و یا ترورهای انجام شده توسط عوامل جمهوری اسلامی دربسیاری از کشورها از آلمان، اسپانیا، آرژانتین، مالزی و بسیاری دیگراشاره کرد.
ملت ایران از آدم ربایی، ترور و قتل فعالان سیاسی مخالف رژیم توسط افراد سازمان اطلاعات سپاه، در داخل و خارج از کشور، همچنین بموجب سیاست مداخله ایران درجوامع دموکراتیک و از بین بردن مخالفانش بسیاررنج می برد.
برای کاهش تروریسم دولتی که توسط رژیم اسلامی اشغالگرایران در خارج از کشور دنبال می شود، عاقلانه است که کشور های دموکرات دنیا برای محدود کردن فعالیت های ویرانگر رژیم در سرزمینشان، روابط سیاسی خود با رژیم اشغالگرایران را محدود کرده، با بستن سفارتخانه های خود ، رژیم اسلامی اشغالگرایران را منزوی کنند.
ادامه روابط موجود تنها طول عمر رژیم را که به طور کامل توسط ملت ایران رد شده، افزایش می دهد. این امر میباید در کنفرانس مونیخ مورد بررسی قرار بگیرد.
همانطور که جنبش های اخیر در سراسر کشورایران نشان داده، مردم ایران سیاست های مخرب رژیم اشغالگرایران را بطور کلی رد میکند و برکناری موجودیت و کلیتش را خواهان است.

دکتر بهرام آبار، ‏17‏/01‏/2019

Münchner Sicherheitskonferenz 1 –
2 – https://www.welt.de/politik/ausland/article177057472/Wolfgang-Ischinger-Ein 2- pochenbruch-in-der-Geschichte-des-Westens.html