یقینا و بدرستی افراد بشرآزاد زاده میشوند، از بدو تولد حقوق مشابه دارند و حقوق بشر فرای قوانین هر کشور و حکومتی باید قراربگیرد.
اعلامیه جهانی حقوق بشر شامل 30 ماده توسط مجمع عمومی سازمان ملل متحد در تاریخ 10 دسامبر 1948 تصویب شد. بیانیه جهانی حقوق بشرحاوی دیدگاه های اساسی در مورد تساوی حقوق انسانیست که هیچگونه تمایزی، مانند نژاد، رنگ، جنسیت، زبان، مذهب، عقاید سیاسی یا عقیدتی، منشاء ملیتی یا اجتماعی، محل تولد یا صفات دیگری نمیپذیرد.
برخی کشورهای جهان حقوق بشر شهروندان خود رامحدود کرده و نقض میکنند. حکومت آخوندی اشغالگرایران حدود 40 سال است که به شدت به نقض حقوق بشر شهروندان پرداخته، زندان، شکنجه و اعدام را برای ایجاد وحشت در میان آنان اعمال میکند. در رژیم ملائی، فعالان حقوق بشر به طورمنظم مورد آزار و اذیت، دستگیری و ارعاب قرار می گیرند. دستگیری های خودسرانه روزنامه نگاران، وبلاگ نویسان، هنرمندان، دانشجویان و پیروان مذهب دیگروشکنجه آنها در زندان ها کاری عادی است. این رژیم ملائی فاسد، با نقض آزادی های اجتماعی وشخصی، آزادی مطبوعات، آزادی احزاب، آزادی ابرازاندیشه و حق تشکیل اجتماعات، آزادی مذهب و عقیده را محدود و مسدود کرده. قوانین حقوقی حکومت اسلامی وشریعت، برابری حقوق زنان با مردان را نمیپذیرد. در قوانین حکومت اسلامی، حقوقی برای زنان مستقل منظوروارائه نشده. برعکس: یک زن در طول عمر خود باید گوش بفرمان سرپرست یا ولی خود باشد واز او پروانه بگیرد. سرپرست یا ولی هرزنی پدر یا برادر و پس ازازدواج همسرش میباشد. رهبرملاها؛ علی خامنه ای دیکتاتورنظام، همه رشته ها را در دست دارد، هرچه او بگوید قانون است و اوست سر منشاء فساد و نغض حقوق شهروندی ایرانیان.
در قرن بیست و یکم، تمام ملت ها دارای شایستگی برای احراز حاکمیت مردمی و حقوق انسانی میباشند. وقت آن رسیده است که نهادهای بین المللی این واقعیت را تایید کنند و با حمایت کامل ازمنشور جهانی حقوق بشر سازمان ملل متحد، با محکوم کردن و تنبیه حکومت هائیکه به طورعلنی حقوق بشر را نقض میکنند آنها را موظف به بکار گیری این اصول نمایند.
برای خاتمه دادن به جنایت، خیانت و نقض حقوق بشرحکومتی که ایران را اشغال کرده، ایجاد همگامی و همکاری پیوسته میان مخالفین درونمرز و برونمرزاست. مخالفین برون مرز وخواهان حاکمیت مردمی و جدائی دین و مذهب ازحکومت و سیاست، طرفداریگانگی ملی در ایرانی یک پارچه، با ید به پراکندگی، ناسازگاری وازهم گریزی پایان بدهند. انجمنی از منتخبان وبرگزیدگان نخبه گروهای فعال و شناخته شده برای تعین جایگزین و آلترناتوی مورد حمایت درونمرز و برونمرزیان تشکیل دهند. آنرا باطلاع سازمان ملل، پارلمان اروپا و دولتهای قدرتمند جهان رسانیده وبه ثبت جهانی برسانند. از تمام دولتهائیکه پولهای ملت ایران را بلوکه کرده اند بخواهند؛ آنهارا در اختیار جایگزین حکومت اشغالگر قرار بدهند که برای تغیر رژیم استفاده بشود. رژیمیکه مردم آیران را اسرای خود میداند، در منطقه آشوب میکند به دنیاتروریست میفرستد و خطری برای صلح جهانی میباشد که باید برکنار بشود.
ازآنجائیکه هرگونه خیزش یا جنبشی برای رهائی ایران باید درون مرز برپا شود، جبهه اصلی مبارزه در ایران است. اما از خارج باید با پند، کنش و مدیریت حمایت و تشویق بشوند. نافرمانی مدنی، مقاومت منفی، اعتصاب ها وتظاهرات میلیونی و سراسری بسرعت کار نظام را تمام کرده و برکناری را به هدف خواهد رسانید. اوپوزیسیون خارج ایران کماکان میباید پشت جبهه را محکم کرده، با فعال کردن هممیهنان خاموش در خارج ایران برای تظاهرات علیه رژیم، مورد توجه قرارگرفتن درافکار عمومی کشور های جهان کوشش کنند. فرستادگان و مزدوران ریش تراشیده، ادکلن زده و کرواتی و خواهران بی حجاب و لچک بسرسازمان امنیت رژیمو هم نباید فراموش شوند که با نفوذ در تشکیلات مبارزین برون مرز، به خرابکاری و تخریب میپردازند وبا انواع حیل به تشتت ها دامن میزنند. ما میدانیم نظام اشغالگرایران ده ها هزارازاین مزدوران کثیف و خائن را به خارج فرستاده واز کار این خائنین تابحال رضایتمند بوده است.
پاینده ایران